Toen ik mijn eindscriptie schreef in maart 1997 voor mijn laatste examens aan de Willem de Kooning Academie (Rotterdam, NL), werd ik sterk geïnspireerd door het idee om het publiek kunst te laten beleven.
Voor mij kan een goed kunstwerk een hele ruimte vullen, domineren. Een andere wereld creëren. Een wereld waar je of uit wilt vluchten of die je niet meer wilt verlaten. Dit maakt voor mij het verschil tussen een goed kunstwerk of zomaar een schilderij of beeld.
In mijn laatste studiejaar aan de academie heb ik een uitstapje gemaakt naar Bologna om daar theatervormgeving te volgen aan de Academia di belle Arti. Ik wilde leren over theater/decorontwerpen en regie. Een goede performance maakt dat het publiek onderdeel wordt van de kunstuiting, zich identificeert of juist afstand neemt. Je hebt te maken met extra dimensies: spanningsopbouw en tijd.
Mijn eindexamenwerk bestond uit een quintet van bevroren snaarinstrumenten waar de muziek gemaakt werd door beweging van dansers in combinatie met hun stemgebruik.

In mijn huidige werk reageer ik op het landschap wat gecreëerd wordt op de tekentafel van architect en planoloog, de omgeving waar ik leef. Ik speel met het gegeven dat de natuur zich een weg terugvecht, als het ware dwars door het asfalt heen.

Begin 2005 heb ik me aangesloten bij het kunstplatform Art Group Hollanda, het huidige Artgroup Maaskunst, waar kunstenaars van alle disciplines en alle nationaliteiten samen komen.

Esther Vogel (1974, Rotterdam)

Opleiding:
1994-1997 Willem de Kooning Academie, Rotterdam, The Netherlands
1996-1997 Academia di belle Arti, Bologna, Italy